زباني كه بيشترين تعداد صحبت كننده را در جهان دارد و سخت ترين زبان براي يادگيري فارسي زبانان است. اگر قصد سفر به كشورهاي آسيايي را داريد، چيني يكي از بهترين زبان ها براي يادگيري است. در واقع اين زبان جزء غير عادي ترين زبان هاست و 30 زبان ديگر را در خود جاي مي دهد. ماندارين نيز به طور گسترده در جهان صحبت مي شود. تمام اين زبان ها به دليل ادبيات و نوشتار يكسان، چيني محسوب مي شوند. ديگر نمونه هاي شناخته شده، Wu و Cantonese مي باشد.
منابع همچنين نشان مي دهند كه سيستم صدايي در چيني با بيان هاي مختلف انجام مي شود كه همين امر باعث نشان دادن معناي متفاوت در كلمات مي شود، در حاليكه ممكن است از نظر صدا (حروف صدادار و بي صدا) كاملا يكسان باشند. زبان چيني مدرن و استاندارد چهار لحن دارد، در حاليكه تعداد لحن ها در cantonese، شش تا مي باشد. چيزي كه در مورد اين زبان جالب است، اين است كه كلمات چيني تك هجايي هستند.
2- ژاپني
يكي ديگر از سخت ترين زبان ها براي يادگيري، زبان ژاپني است كه از سه سيستم نوشتاري مجزا استفاده مي كند: كاتاكانا، هيراگانا و كانجي. (اگر شما جزء طرفداران اين زبان باشيد، احتمالا كلمات و عباراتي را به ژاپني بلديد.)
در بيشتر زبان هاي آلماني و رمانتيك، ترتيب كلمات در يك جمله بسيار مهم است؛ مثلا زبان انگليسي را در نظر بگيريد. براي سوال پرسيدن ترتيب كلمات به صورت “is it” مي باشد، در حاليكه در خبري “it is” درست است و باعث ايجاد تفاوت در معنا مي شود. در ژاپن، اين تغييرات با اضافه كردن يا تغيير دادن انتهاي كلمات ايجاد مي شود و به همين دليل است كه يادگيري آن كمي سخت مي باشد. كلمات ژاپني نيز مثل كلمات فارسي ريشه دارند كه به آن بدنه لغت مي گويند. همچنين داراي پيشوند نيز مي باشند كه با تغيير پيشوندها، مي توان معني كلمه را به طور كامل تغيير داد.
سخت ترين زبان هاي دنيا